حنا ؛ گیاهی برای موهای شما

 
 

 
ضد باکتری، ضد قارچ، ضد تب، ضد اسپاسم، ضد ویروس، ضد آفتاب، قابض، تهوع آور، ادرارآور، قاعده آور، ملین، خلط آور، محافظ کبد، کاهش دهنده‌ی پرفشاری خون، سقط کننده، حساسیت زا، مهار کننده‌ی نیترات ردوکتاز و مسکن از خواص مفید حنا است.

حنا گیاهی درختچه‌ای و با ارتفاع تا 7 متری می‌باشد. برگ‌های این درختچه، ساده، بیضی، نوک تیز و به طول تا 3 و به عرض تا 1 سانتی متر هستند. این برگ‌ها به طور متقابل بر روی ساقه قرار می‌گیرند.
 
گل‌های حنا سفید یا مایل به گلی کوچک و به صورت مجتمع خوشه مانند، با ظاهری زیبا بر روی ساقه قرار دارند.
 
درختچه‌ی جوان بدون خار، ولی درختچه‌های مسن، دارای خار هستند.
 
قسمت مورد استفاده‌ی حنا برگ آن است.
 
درختچه‌ی حنا در مناطق جنوبی ایران از جمله اطراف بندرعباس و بوشهر، استان سیستان و بلوچستان (اطراف چابهار)، استان کرمان (کرمان، بم و نرماشیر)، استان خوزستان (اطراف اهواز) و یزد رویش دارد.

منبع جغرافیایی
حنا، بومی نواحی مدیترانه است. در نواحی شرق نزدیک و هندوستان نیز کاشته می‌شود و از نواحی استوایی هند و مصر به نقاط دیگر صادر می‌گردد. در ایران نیز در مناطق جنوبی کشور، استان‌های کرمان، هرمزگان و بلوچستان کاشته می‌شود.
 
ترکیبات مهم
یکی از مهم‌ترین اجسامی که شناسایی و استاندارد کردن حنا نیز، با آن صورت می‌گیرد، ترکیب لاوسون یا 1 ـ هیدروکسی نفتوکینون می‌باشد که به میزان حدود 1% حنا را تشکیل می‌دهد. این ماده، منبع رنگ حنا نیز هست.
 
ترکیبات دیگر حنا، شامل کومارین، گزانتون‌ها، فلاوونوئیدها، کینوئید، تانن به میزان 10- 5 درصد، رزین و مقداری اسید گالیک به حالت آزاد و مقدار کمی استرول از جمله سیتروسترول هستند.
 
حنا علاوه بر موارد مذکور دارای مانیتول و موسیلاژ است. وجود موسیلاژ باعث می‌گردد که برگ حنا به سهولت با آب به صورت خمیر درآید . حنا دارای 2/1% اسانس می‌باشد.

اثرات مهم
* با توجه به این که حنا یکی از گیاهان، با مقدار قابل ملاحظه‌ای تانن است، لذا دارای خاصیت قوی قابض می‌باشد؛ به همین دلیل از آن به طور خوراکی در اسهال خونی، زخم‌های روده‌ای- معده‌ای و به عنوان ادرارآور استفاده می‌شود.

* مصرف خارجی و موضعی آن، به عنوان ضد اگزما، درمان جرب (بیماری پوستی واگیری که عامل آن سارکوپتس اسکابیل می‌باشد)، ضد میکوزیس (بیماری قارچی پوست) و درمان زخم‌ها می‌باشد.
 
* در بسیاری از نقاط جهان، از جمله مصر، هندوستان، ایران، پاکستان، افغانستان، اروپای مرکزی و آمریکا، جهت رنگ کردن مو از آن استفاده می‌کنند. در حال حاضر، محصولات زیادی از حنا به عنوان مراقبت و محافظت از مو در جهان ساخته شده و مورد استفاده هستند، از آن جمله حنای بدون رنگ است؛ این نوع حنا رنگ طبیعی مو را حفظ و آن را درخشان می‌سازد.
 
با توجه به این که بعضی از خواص حنا، مربوط به ماده‌ی رنگی آن است، لذا به نظر نمی‌رسد که خواص حنای طبیعی، کاملاً مشابه حنای بی رنگ باشد.
 
هم چنین در هنگام جدا کردن ماده‌ی رنگی لاوسون، مواد دیگری نیز جدا می‌شوند که در حنای بی رنگ حذف شده و یا به میزان کم‌تری وجود دارند
 
* حنا، همچنین خاصیت بهبودی زخم‌های ناشی از عفونت باکتری‌های گرام مثبت را داشته و بر علیه قارچ‌های مولد کچلی مانند تری‌کوفیتوز، اسپوروتریکوم و کریپتوکوکوس، موثر است.
 
* از دیگر خواص حنا، خاصیت نرم کنندگی و ضد آفتاب آن است؛ به همین دلیل در فرآورده‌های آرایشی- بهداشتی، در سال‌های اخیر از آن استفاده می‌شود و جهت ترک خوردگی پوست، به خصوص دست و پا موثر است.
 
* حنا به صورت موضعی در تخفیف دردهای روماتیسمی نیز به کار می‌رود.
 
* جوشانده‌ی برگ آن برای درمان بیماری‌های پوستی، گاهی اوقات تسکین سردرد و دهان‌شویه به کار می‌رود.
 
* عصاره‌ی برگ‌های گیاه به عنوان ضد گرفتگی عضلانی دستگاه گوارشی به کار می‌رود.
 
* در بعضی نواحی، گرد برگ حنا، برگ هلو و برگ تانن‌دار گیاهان مختلف را مخلوط کرده و برای رفع اگزما و جلوگیری از تعریق دست و پا بدان می‌مالند.

مهم‌ترین اثرات گزارش شده حنا
ضد باکتری، ضد بارداری، ضد التهاب، ضد لوسمی، ضد کاندیدا، ضد عفونی کننده، ضد قارچ، ضد تب، ضد اسپاسم، ضد ویروس، ضد آفتاب، قابض، تهوع آور، ادرارآور، قاعده آور، ملین، خلط آور، محافظ کبد، کاهش دهنده‌ی پرفشاری خون، سقط کننده، حساسیت زا، مهار کننده‌ی نیترات ردوکتاز و مسکن.

آثار فارماکولوژیکی
به علت وجود تانن، اثرات قابض نشان می‌دهد. به طور کلی عمده‌ی آثار رنگ‌کنندگی و درمانی حنا را ناشی از وجود ماده‌ی لاوسون می‌دانند، اما این ماده به تنهایی عمل نمی‌کند و به خصوص خاصیت رنگ‌کنندگی آن به سایر مواد نیز بستگی دارد. لاوسون سمیت بسیار کمی دارد و موجب کند شدن زودگذر ضربان قلب با افزایش دامنه‌ی انقباض آن می‌گردد.
 
اثر ضد اسهالی آن را به علت کاهش تونوس و حرکات دودی شکل روده می‌دانند.
 
اثرات ضد التهاب، ضد درد و ضد تب با مصرف 500 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن لاوسون (ماده‌ی مؤثر حنا) گزارش شده است . اثر ضد باکتری و ضد قارچی حنا را نیز به لاوسون نسبت می‌دهند.


نکات قابل توجه
1- برداشت حنا، سالی دو بار صورت می‌گیرد. برداشت نخست در اوایل تیرماه به نام حنای گرما که دارای برگ ضخیم و به رنگ روشن است و برداشت دوم در اواخر آبان، به نام حنای قوس که به رنگ سبز تیره می‌باشد.
 
2- با توجه به این که بعضی از خواص حنا، مربوط به ماده‌ی رنگی آن است، لذا به نظر نمی‌رسد که خواص حنای طبیعی، کاملاً مشابه حنای بی رنگ باشد. هم چنین در هنگام جدا کردن ماده‌ی رنگی لاوسون، مواد دیگری نیز جدا می‌شوند که در حنای بی رنگ حذف شده و یا به میزان کم‌تری وجود دارند.
با توجه به این که حنا یکی از گیاهان، با مقدار قابل ملاحظه‌ای تانن است، لذا دارای خاصیت قوی قابض می‌باشد؛ به همین دلیل از آن به طور خوراکی در اسهال خونی، زخم‌های روده‌ای- معده‌ای و به عنوان ادرارآور استفاده می‌شود
 
3- با اضافه کردن مواد و یا گیاهانی به حنا، رنگ‌های مختلفی را ایجاد می‌کنند که نسبتاً پایدار است. مثلاً با اضافه کردن شیر یا آب لیمو به حنا، رنگ برنز را به دست می‌آورند.
 
حنا، موهای سیاه را رنگی نمی‌کند ولی موهای سفید یا رنگی دیگر را رنگ می‌کند.
 
گاهی به حنا گیاه رنگ اضافه می‌کنند که بر حسب مقدار مصرفی و زمان استفاده، به صورت قهوه‌ای کم رنگ، قهوه‌ای و یا سیاه غلیظ در می‌آید.
 
4- برای تهیه‌ی حنا به منظور استفاده برای موی سر، آن را با آب گرم به صورت خمیر، در می‌آورند و روی سر می‌مالند. نکته‌ی گفتنی این است که در این هنگام باید رطوبت گرم آن حفظ شود تا رنگ دلخواه و پایدار را ایجاد کند؛ از این رو برای مدتی (چند ساعت) روی آن حوله یا پارچه‌ی نفوذ ناپذیری می‌بندند.
 
5- در تحقیقاتی که در سال 1366 توسط صالحی سورمقی و همکاران در دانشکده داروسازی تهران بر روی حنای نواحی مختلف ایران صورت گرفت، حنای نرماشیر (استان کرمان) بهترین و حنای کرمان، یزد و بم در درجات بعدی بودند.

عوارض جانبی
در موارد بسیار نادر، ممکن است باعث تحریک پوست و حساسیت گردد. برگ‌های حنا در موش، ماده‌ی ناباروری ایجاد نموده است.
 
به عنوان رنگ‌کننده‌ی ابروها و مژه‌ها دقت شود، زیرا خطر آسیب رساندن به چشم وجود دارد.
 
برگ‌ها دارای خاصیت مُخدر است و مقادیر بالای آن، باعث سردرد و مسمومیت می‌شود.
 
 
بخش تغذیه و آشپزی تبیان

چگونه از آلوئه ورا برای رشد موها استفاده کنیم؟

 
 

 
ریزش موهای سر مشکلی شایع در بین افراد است. غیر از محصولات شیمیایی که برای رفع این مشکل وجود دارند، یک سری مواد طبیعی نیز در کاهش ریزش موها موثرند که یکی از این ها، گیاه آلوئه ورا می باشد.
بسیاری از مردم از محصولات گوناگونی که حاوی آلوئه ورا می باشد، برای ضخیم شدن مو و سلامت آن استفاده می کنند که یکی از روش ها استفاده از ژل (ماده لزج) گیاه آلوئه ورا می باشد.
ژل (ماده لزج) گیاه آلوئه ورا، PH سلول های موها را در حد متعادل نگه می دارد، لذا رشد موها را افزایش می دهد و باعث می شود موها سالم تر و محکم تر رشد کنند.
آلوئه ورا حاوی آنزیم هایی است که تولید و رشد موهای جدید را تحریک می کنند. این آنزیم ها سرعت جریان خون را افزایش می دهند، بنابراین پاپیلای پوستی (زائده بافتی ریشه موی سر) را فعال نموده و سبب افزایش تغذیه فولیکول های مو می گردد. در واقع آلوئه ورا به عنوان یک ماده جادویی در جهت افزایش و رشد موها شناخته شده است. همچنین به علت خواص ضد باکتری و قارچی که دارد مانع از ایجاد شوره سر می گردد. این گیاه برای کنترل عفونت های قارچی مثل بیماری کچلی نیز مفید است.
 
آلوئه ورا برای رشد و تقویت مو، ایجاد نرمی ، براق شدن، کنترل ریزش مو و کنترل خشکی مو بسیار مناسب است.
 
از آلوئه ورا می توان در شامپوها و نرم کننده های موی سر استفاده کرد و تجربه نشان داده که استفاده از این گونه محصولات، سبب تسریع جریان خون و در نتیجه کاهش استرس و هیجانات روحی می گردد. آلوئه ورا دارای بویی مطبوع و آرامش بخش است و ژل این گیاه در بسیاری از صابون ها، شامپوها، نرم کننده های مو و انواع محصولات آرایشی - بهداشتی استفاده می شود.
ماده لزج گیاه آلوئه ورا


معمولا شامپوها و نرم کننده های حاوی آلوئه ورا حاوی مخلوطی از ویتامین های مناسب مو، عصاره های گیاهی و روغن های طبیعی می باشند و محصولات حاوی آلوئه ورا برای انواع مختلف موها نظیر خشک ، نازک ، چرب و معمولی مناسب است.
برای به دست آوردن ژل گیاه آلوئه ورا، یک برگ گوشتی این گیاه را از وسط به دو نیم کنید تا ژل آن خارج شود.
 

چگونه از آلوئه ورا برای رشد موها استفاده کنیم؟

1- ابتدا به یک پزشک متخصص پوست و مو، مراجعه کنید. علل مختلفی باعث ریزش موها می شوند مثل عفونت پوست سر، واکنش به برخی داروها، بیماری ها، کمبود ویتامین و املاح و سایر موارد پزشکی. پزشک متخصص می تواند علت ریزش مو را تشخیص دهد و راه آسانی برای درمان آن پیدا کند.
2- ژل (ماده لزج) گیاه آلوئه ورا را بر روی قسمت های کم مو یا فاقد مو بمالید. آلوئه ورا آنزیم هایی دارد که باعث رشد موهای جدید در بعضی افراد می شود. همچنین می توانید برای جلوگیری از موخوره، آن را به انتهای موهای خود بمالید.
3- شامپوی آلوئه ورا بخرید و استفاده کنید، بخصوص اگر حاوی روغن جوانه گندم و شیر نارگیل هم باشد، باعث رشد موها خواهد شد.
4- لوسیون آلوئه ورا را به تنهایی یا همراه با ژل گیاه آلوئه ورا استفاده کنید. اگر از شامپوی آلوئه ورا استفاده نمی کنید، لوسیون آن می تواند باعث تجدید حیات موها و پوست سر شود ، در نتیجه از ریزش موها جلوگیری کرده و رشد موها را افزایش می دهد.
5- در کنار استفاده از آلوئه ورا و فرآورده های آن، بایستی یک رژیم غذایی کم چرب و کم پروتئین داشته باشید. رژیم غذایی که دارای چربی و پروتئین حیوانی زیاد می باشد، باعث ایجاد یک سری مشکلات پزشکی می شود که منجر به ریزش موهای سر می گردد.
* هشدارها:
1- اگر در اثر استفاده از ژل آلوئه ورا یا فرآورده های آن دچار خارش یا ناراحتی پوستی شدید، دیگر از آن استفاده نکنید.
2- مصرف موضعی ژل آلوئه ورا (یعنی روی پوست) کمتر ایجاد مشکل می کند. ولی خوردن این گیاه باعث اسهال می شود، چون خاصیت ملین دارد. همچنین قند خون را پایین می آورد. لذا بدون نظر پزشک هیچ وقت آن را نخورید.
منبع:funshad.com
چگونه از آلوئه ورا برای رشد موها استفاده کنیم؟,آلوئه ورا,خواص آلوئه ورا,ریزش مو,درمان ریزش مو,رشد مو,داروهای کیاهی ریزش مو,رشد,داروهای گیاهی,داروهای گیاهی لاغری,داروهای گیاهی و خواص آنها,سایت داروهای گیاهی,طب سنتی,فواید داروهای گیاهی,گیاهان دارویی,دارو های گیاهی, برای درمان بیماری, گیاه آلوئه ورا,
چگونه از آلوئه ورا برای رشد موها استفاده کنیم؟,آلوئه ورا,خواص آلوئه ورا,ریزش مو,درمان ریزش مو,رشد مو,داروهای کیاهی ریزش مو,رشد,داروهای گیاهی,داروهای گیاهی لاغری,داروهای گیاهی و خواص آنها,سایت داروهای گیاهی,طب سنتی,فواید داروهای گیاهی,گیاهان دارویی,دارو های گیاهی, برای درمان بیماری, گیاه آلوئه ورا,



مسکن طبیعی اعصاب

 
 

 
بادیان رومی گیاهی است از خانواده رازیانه، شوید و زیره که دانه آن عطر و رایحه خوشی دارد و به همین دلیل کاربرد فراوانی در مصارف شیرینی پزی دارد.
 
این گیاه حاوی روغن های ضروری است که تا حدود ۹۰ درصد از نیاز بدن را تأمین می کند. چای بادیان رومی که از مخلوط یک قاشق از دانه آن در یک فنجان آب جوش تهیه می شود، خواص دارویی فراوانی دارد. این نوشیدنی التهابات پوستی را از بین می برد و برای درمان آکنه و روزاسه (جوش های بزرگسالی) مفید است.
 
دم کرده بادیان رومی مسکن اعصاب بوده و برای بسیاری از ناراحتی های روحی مؤثر است.
 
مصرف منظم این نوشیدنی به کاهش خلط گلو کمک کرده، ضد سرفه بوده و علاوه بر بهبود تنگی نفس هنگام سرماخوردگی، برای درمان سینوزیت و برونشیت نیز کاربرد دارد.
 
چای بادیان رومی، سکسکه را بهبود می بخشد و اغلب ناراحتی های گوارشی از جمله بیماری های معده را درمان می کند.
 
نوشیدن این دم کرده گیاهی، شیر مادر را افزایش می دهد و برای کاهش علایم کولیت نوزادان مفید است.
 
منبع:روزنامه کیهان

خواص درمانی سرخاب کولی

نام : سرخاب کولی
نام انگلیسی : Pokeweeds
دیگر نام ها : نام علمی: Phytolacca
 
خواص سرخاب کولی
ضد یبوست، سودا، جلوگیری از بزرگ شدن غده تیروئید، جلوگیری از سفت شدن کبد، درمان ریزش مو، جوش چرکین، خارش پوست، بواسیر و...
خواص درمانی سرخاب کولی
. ریشه این گیاه سمی است. ابتدا چند آب جوشانده بیرون ریخته شود سپس استفاده گردد. اگر چنان‌چه بر اثر بی‌احتیاطی استفاده شد جهت رفع مسمومیت آن شیر بنوشند.
. جهت جلوگیری از بزرگ شدن غده تیروئید برگ‌های سبز این گیاه را مانند سبزی خوردن می‌توان همراه غذا مصرف نمود.
. برای جلوگیری از سفت شدن کبد و رفع آن از برگ‌های این گیاه استفاده می‌شود.
. جهت درمان حالت صفراوی از سبزی این گیاه استفاده شود.
. میوه این گیاه ضد یبوست می‌باشد ولی نباید در خوردن آن افراط کرد.
. همچنین از برگهای جوان آن که محتوی ویتامین C می باشد بعنوان سبزی مصرف می شود
 جهت درمان سودا مقدار نیم گرم از ریشه این گیاه با نظر پزشک استفاده شود.
. جهت درمان دانه‌های جلدی مزمن حدود نیم گرم از ریشه این گیاه ابتدا چند آب جوشانده بیرون ریخته شود سپس استفاده گردد.
. جهت جوش‌های چرکین صورت از ریشه این گیاه به صورت پماد بمالند.
. جهت درمان ریزش موی سر که باعث پیداشدن لکه‌های کوچک عاری از مو می‌گردد از پماد این گیاه استفاده کنند.
. جهت درمان بواسیر مقدار نیم گرم از ریشه این گیاه را به روش شماره یک تهیه و بنوشند و از پماد گرد ریشه این گیاه به محل بمالند.
. جهت درمان خارش پوست با دمکرده ریشه این گیاه پوست را بشویند.
. برای جلوگیری از ورم و سفت شدن پستان‌ها در اثر تراکم شیر برگ‌های این گیاه را له کرده به صورت ضماد بگذارند. ضماد این گیاه برای سرطان پستان مفید است باید تمامی سطح پستان را به استثنای نوک آن با ضماد این گیاه پوشانده و به مدت 3 روز، پارچه‌ای را با دمکرده ریشه آن مرطوب نموده سپس ضماد را عوض کرده و ضماد دیگری ‌گذاشته تا 15 روز این کار ادامه داشته باشد. در اثر این ضماد پوست پستان ملتهب و دارای جوش‌های چرکین می‌شود ولی پس از یک ماه تا 45 روز سفتی پستان برطرف می‌گردد سپس پستان‌ها را خوب شسته و پودر اسید بوریک ریخته و می‌گذارید خشک شود.
اندام مورد استفاده گیاه سرخاب کولی
ریشه خشک شده :
امروز به عنوان تصفیه کننده لنف ، مخصوصا درتب غده ای والتهاب لوزه ، به کار می رود و می توان آن را برای درمان ماستیت به کار برد وداروهای روماتیسم اضافه کرد . کاربردخارجی آن برای بیماری های پوستی عفونی مانند جرب وکچلی قارچی پوست است و می توان آن را به مرهم های تسکین دهنده درد زخم ، همورویید و مفاصل ملتهب افزود .
میوه :
قدرت آن عموما کمتر از ریشه است .میوه تازه وخشک شده سمی است وشیوه آپاچی ، یعنی جویدن آن ، توصیه نمی شود. در گذشه آن را برای بیماری های پوستی و درمرهم های مسکن روماتیسم به کار می بردند. عصاره آن را روی زخم وتومور می مالیدند اما تاثیر چندانی ندارد .
مشخصات :
سرده‌ای از میخک‌سانان چندساله که بومی آمریکای شمالی و جنوبی و شرق آسیا و زلاندنو هستند و موادی دارند که برای پستانداران سمی است، اما پرندگان به‌راحتی میوه آن‌ها را می‌خورند، زیرا پوسته دانه آن‌ها در دستگاه گوارش پرندگان قابل هضم نیست. گیاه سرخاب به خانواده فیتولاکاسه تعلق دارد. علفی، پایا، با ارتفاع حدود ۳ متر بومی شمال آمریکا(جنوب غربی کانادا و ایالت های ویرجینا فلوریدا ایالت متحده آمریکا) است و به فراوانی در سواحل دریای خزر می روید. برگهای این گیاه متناوب، بیضی شکل، بدون دندانه، فاقد تار با پهنک کامل بدون گوشوارک، با گل های سفید و یا سفید مایل به صورتی و میوه های به رنگ بنفش مایل به سیاه ارغوانی شبیه خوشه انگور می باشد.
منبع:farateb.com

گل گاوزبان، تصفیه کننده خون

 
 

 
گاوزبان که گیاه علفی و یک ساله با برگ های ساده و پوشیده از کرک است، اغلب گل هایی به رنگ آبی، سفید و بنفش دارد.این گیاه از نواحی شمال آفریقا به دیگر مناطق از جمله مدیترانه و خاورمیانه راه یافته است. گل، برگ و سرشاخه های آن مصارف دارویی فراوان دارد به نقل از پایگاه پزشکان نام علمی این گیاه Bolage officinalis است.گل و برگ های این گیاه، لعاب فراوان دارد این گیاه دارای نیترات پتاسیم، رزین، منگنز، منیزیوم و اسید فسفریک است.


● خواص:
گل گاوزبان از نظر طب ایرانی سرد است.
گل و برگ های آن تصفیه کننده خون می باشد.
آرام بخش است.
گل گاوزبان ادرار آور است و تولید عرق می کند.
کلیه ها را تقویت می کند، التهاب و ورم کلیه را از بین می برد.
سرماخوردگی را برطرف می کند.
برای درمان برونشیت مفید است.
گل گاوزبان برای درمان بیماری سرخک و مخملک مورد استفاده قرار می گیرد.
برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاوزبان استفاده کنید.
ضماد برگ های گاوزبان برای رفع ورم موثر است.
برای درمان بی اختیاری ادرار به کار می رود.

منبع:روزنامه خراسان